Week full of surprises

W ostatniej notce pisałem Wam, że nie wyobrażam sobie ferii bez śniegu. I dostałem, to, na co tak długo czekałem. Biały puch,opad atmosferyczny w postaci kryształków lodu, gdzie każdy ma inną budowę zawitał do mnie dzień po napisaniu poprzedniego posta. Białe szaleństwo dzięki któremu powstały takie zabawy jak lepienie bałwana, bitwa na śnieżki, jazda na sankach, czy robienie aniołka leży do tej pory u mnie na dworze i cieszy me oko. Zastanawialiście się kiedyś, czy płatki śniegu wyglądają, tak jak nas uczono w szkole? Kto się nad tym nigdy nie zastanawiał niech pierwszy rzuci śnieżką. :D

We wtorek były Walentynki. Święto wszystkich zakochanych.Dzień, w którym osoby darzące się uczuciem wręczają sobie nawzajem prezenty.W moim wypadku walentynki trwały aż (a może tylko) trzy dni: 14,16 i 18 lutego. Dlaczego tak? Już tłumaczę. W czwartek minęło pięć miesięcy, odkąd jestem z moją dziewczyną. Pięć najszczęśliwszych miesięcy w moim życiu. Co prawda zdarzały nam się czasami spięcia, ale to one bardziej nas do siebie zbliżyły. Już nawet nie pamiętam jak wyglądało moje życie, zanim się poznaliśmy. Zapewne, było szare i ponure. Ale, odkąd jestem z Nią moje życie (jej pewnie też) zmieniło się nie do poznania. Dziękuję jej za wszystko. Za pocałunki podczas, których zapominałem o całym świecie. Za te dobre chwile dzięki, którym jesteśmy szczęśliwi, a także za te złe, które nauczyły nas jak bardzo jesteśmy dla siebie ważni. Mam nadzieję, że tych chwil będzie jak najwięcej.

Sobota zaś, to dzień, kiedy ją odwiedziłem. Spędziłem z nią bardzo miły dzień. Nie będę się tu zbytnio rozpisywał na szczegóły. Powiem tylko, tyle że każdy dzień, każda chwila spędzona z nią jest czymś wspaniałym.