Interview with people close to me part I

Witam. Wpadłem dziś na koncepcję, aby od dziś co tydzień przekazywać Wam wywiad z bliską mi osobą. Projekt trwał, by na razie miesiąc, chyba że popyt na wywiady wzrośnie :D 

  W takim wypadku niedzielny opis tygodnia zostaje przesunięty na poniedziałki zaś jego miejsce zajmą wywiady.

  A Więc zaczynamy. Na pierwszy ogień idzie mój przyjaciel Damian, który interesuje się teatrem. Więcej dowiecie się o, nim podczas czytania wywiadu. 

 PS: Miejcie na uwadze, że jest to mój pierwszy wywiad, który prowadzę. Mam nadzieję, że Wasze opinię będą przychylne 

 

Urodził się : 11.07.1994 w Lipnie

Życie prywatne: singiel

Kariera: zagrał w 5 spektaklach. Najważniejsza rola to zagranie Edka w przedstawieniu Mrożka "Tango".

FotoManiak (F): Od kiedy zacząłeś się interesować teatrem?

Damian Wierzbicki (DW): Od zawsze. Teatr to moje życie

F: Uwielbiasz grać. czy napawa Cię to czymś do następnych spektakli?

DW: Z każdym kolejnym spektaklem mam jeszcze większą chęć do odgrywania ról.

F: Opisze swoją pierwszą rolę. Czy czułeś tremę podczas tego występu?

DW: Tak Tak. Przy każdej roli czuję tremę,ale mogę powiedzieć ze jest ona w jakiś sposób potrzebna. Bez tremy nie ma pewnej ekspresji z jaką można odegrać daną rolę i "wejść" w postać,przez co zawsze najlepiej wychodzą premiery 

F: Pierwsza rola: Jaki był to spektakl? 

DW: To było Lipnowskie Kino "Nawojka" Grałem wtedy rolę cwaniaczka wychodzącego z więźnia wraz z moim kolegom. Wspominaliśmy wtedy naszego przyjaciela który jeszcze został w pace. Czułem się wtedy bardzo podekscytowany ponieważ na ten występ przyjechały znane osobistości.

F: Powiedziałeś osobistości? Między innymi kto zasiadał zasiadał wśród publiczności? 

DW: Byli to m.in. Janusz Józefowicz i Natasza Urbańska. Przyjechała też prasa i regionalna telewizja. 

F: Czy marzysz aby zostać sławną osobą i występować na Broadwayu? 

DW: Oczywiście że tak. Mam talent i chce go wykorzystać oraz dalej go kształcić i z całą przyjemnością sram na tych którzy mi chcą podkładać kłody pod nogi. Jednak teraz ważniejsza jest nauka i "wytrwanie" w liceum. 

F: Właśnie. Czy gra w teatrze nie przeszkadza Ci w nauce? 

DW: Nie,nigdy tak nie powiedziałem i nie powiem. Nawet teraz kiedy powtarzam rok to nigdy nie zgonię nauki na teatr i to że on mi w tym przeszkodził. 

F: Doszły mnie informacje że chciałbyś polecieć do Saint Tropez. Czemu akurat tam? 

DW: Jest wiele pięknych miejsc na Ziemi ,watro byłoby zwiedzić najpiękniejsze miasta. Saint Tropez jest tylko jednym z wielu na mojej liście. 

F: A może chciałbyś połączyć teatr z podróżowaniem? 

DW: Jeśli wiązać teatr z podróżami to nie. Albo robię to albo to. Podróżować można w wolnych chwilach od teatru,jeśli ma się coś zagrać to trzeba umieć skupić się na odgrywanej postaci,czasami może to długo potrwać ponieważ najlepsze pomysły mogą przyjść bardzo późno. To nie czas aby zawalać sobie głowę wyjazdami. 

F: Nie marzyłeś aby z teatrem wyjechać w trasę po całym świecie i wystawiać spektakle? 

DW: Jeśli dany teatr miałby to w planach to czemu nie. Ale do tego jest potrzebny ścisły repertuar i determinacja całej grupy,ale do tego jeszcze długa droga.

F: Interesujesz się także muzyką. Jaki jest Twój ulubiony zespół? 

DW: Interesują mnie brzmienia elektroniczne i house'owe. Moim ulubionym zespołem jest Swedish House Mafia. Nie pogardziłbym też takimi Dj'ami jak Avicii,ATB Armin van Buuren 

F: Czemu akurat oni? 

DW: Nie umiem na to odpowiedzieć,od małego pociągały mnie kawałki z Energy 2000,później już jakoś to się rozwinęło i poszerzyłem wiedzę o takich gatunkach muzycznych. Uwielbiam tą moc jaką Dj'e dają swoim fanom na wielu koncertach. Tego nie da się opisać.

F: Wróćmy do teatru. Czy chciałbyś kiedyś wystąpić w musicalu? A może masz to już za sobą? 

DW: Moja pierwsza rola była właśnie w musicalu. 

F: Mówiłeś że chodzisz do liceum. Czy masz jakąś "ksywę" której używają twoi znajomi do kontaktu z Tobą? 

DW: Nie,wyimaginowanych ksywek raczej nie mam,ale są np przekształcenia czy też zdeformowania imion,nazwisk np. Dałmian czy Damien,które są już normą. 

F: Dziękuję za udzielenie wywiadu. Na koniec chciałbym życzyć Ci samych sukcesów na podłożu osobistym jak i kariery. Życzę Ci abyś odniósł wielki sukces. Bardzo chciałbym o Tobie usłyszeć 

DW: Proszę bardzo. Tylko niech Pan się spieszy bo z tyłu już ktoś kończy wywiad z Bruce'm Willis'em (śmiech).